مهاجرت به عمان

عمان در جنوب غرب آسیا و جنوب شرق شبه جزیره عربستان واقع شده است و با کشورهای عربستان سعودی و امارات متحده عربی و یمن مرز زمینی و با ایران و پاکستان مرز آبی دارد.

مسقط پایتخت عمان است که در ساحل شمالی این کشور قرار داشته و از گذشته یکی از مناطق تجاری مهم در منطقه به شمار می رفته است.

عرب‌ها از ۹ قرن پیش از میلاد به عمان مهاجرت کرده اند و از قرن ۷ پس از میلاد به اسلام گرویدند. مسقط پایتخت عمان بین سال‌های ۱۵۰۸ تا ۱۶۴۸ توسط پرتغالی‌ ها تصرف شده است. سپس تا سال ۱۷۴۱، عمان تحت تسلط ترک ‌های عثمانی قرار گرفته است که بعد از آن احمد بن سعید قدرت را به دست می گیرد. از آن هنگام تا امروز عمان یک پادشاهی است و خاندان آل بو سعید بر آن سلطنت داشته اند. این پادشاهی در قرن بیستم تحت تاثیر بریتانیا قرار گرفته و روابط نزدیکی با این کشور داشته است. در حال حاضر، عمان عضو سازمان ملل متحد، اتحادیه کشورهای عربی، شورای همکاری خلیج فارس، جنبش عدم تعهد و سازمان همکاری اسلامی است.

از نظر جعرافیایی، مساحت عمان در حدود ۳۰۰ هزار کیلو متر مربع است و بخش اعظم آن را مناطق بی آب، شنی و بدون درخت تشکیل می دهد. در بخش شمالی این کشور رشته کوه هجر و در بخش ساحل جنوب شرقی کوه‌ های ظفار قرار گرفته است که شهرهای اصلی عمان نیز در همین مناطق شکل گرفته اند. بخش مرکزی عمان عمدتا بیابانی است.

پوشش گیاهی در عمان بسیار نادر است و فقط در مناطق محدودی که آب رسانی از طریق کانال های آب زیر زمینی افلج فراهم شده است دیده می شود. این کانال ها که از قدیم در عمان احداث شده اند آب را از طریق شیارهایی از چاه های نزدیک به کوه به مناطق دوردست تر می رسانند. کشاورزی با سیستم آب رسانی افلج به شکل سه مرحله ای انجام می گیرد، به این صورت که سه گیاه در ارتفاعات مختلف آب یاری می شوند. برای مثال در این شیوه نخل های خرما در بالادست، موز یا مانگو در میانه و یونجه و گندم در سطح زمین کشت می شوند. کانال های افلج در سال ۲۰۰۶ به عنوان میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.  

از دلایل عدم رشد گیاهان در عمان، گرمی هوا، کمبود آب و نامناسب بودن خاک این کشور است که عموما سنگی و صخره ای است و کم تر امکان رشد گیاهان در آن میسر می باشد. اقاقیا یکی از معدود گیاهانی است که در عمان می روید.